બે'તાલો - વિજય મહેતા

 ★ બે 'તાલો   ●    (વિજય મહેતા )
÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷
         ઘડિયાળે અગિયારના ટકોરે આવી ખોંખારો ખાધો,અને મેં શાળા મેદાનમાં વૃક્ષોને પાણી પાતા વિદ્યાર્થીઓ ને  પ્રાર્થનામાં બેસી જવાનો સાદ દેતો બેલ વગાડ્યો...બાળકો દોડતા આવી પ્રાર્થનામાં બેસી જવા લાગ્યા .
પોતાના પ્રિય વિદ્યાર્થી ની  હાજરી કે ગેરહાજરી  શિક્ષક  લગભગ પ્રાર્થના કાર્યક્રમમાં જ  નોંધી લેતો હોય છે ..પણ દરરોજ મારુ હાર્મોનિયમ અને ઢોલક મંજીરા ખંજરી વગેરે સંગીત વાદ્યો ઉત્સાહપૂર્વક લાવી અને ગોઠવી  દેનાર વિપુલ આજ ગેરહાજર હતો..
        હા !  વિપુલ..
આ વર્ષે જ  પાંચમાં ધોરણમાં નવો આવેલ વિદ્યાર્થી.. અને અમારા સૌ શિક્ષકોનું સહાનુભૂતિ પાત્ર..કારણ કૈંક આવું હતું..
વિપુલ છ મહિનાનો હતો,અને એના પિતા પર એવો કોઈ માનસિક હુમલો આવ્યો ,અને તે ગાંડા થઈ ગયા..બાંધી રાખવા પડે એટલી હદે તે ઝનૂની થઈ ગયા હતા..થોડો સમય સાજા થવાની રાહ જોયા બાદ વિપુલની મા આ વિપુલને લઈને એના પિયર જતી રહી. તો આ બાજુ ઘણો સમય પાગલ અવસ્થામાં રહ્યા બાદ વિપુલના પિતા પણ એક દિવસ ..................
        હવે ? ઘણા સમયથી પિયરમાં રહેતી આ વિપુલની મા ના પુન :લગ્ન કરવા માટેનું એમના પિયરીયા તરફથી નક્કી કરવામાં આવ્યું..જ્ઞાતિમાં એક ઘર મળતું હતું.પણ તેઓ આ વિપુલને ભેગો સ્વીકારવા તૈયાર ન હતા.. તેથી વિપુલ ને  એના
મામાએ જ રાખ્યો, અને વિપુલ ની મા એ પુન: લગ્ન કરી બીજું જીવન શરૂ કર્યું.
         થોડા દિવસ વિપુલ ને રાખ્યા બાદ એના મામાને પણ તકલીફ પડવા માંડી. એટલે વિપુલના  કાકા અને દાદા જઈને વિપુલ ને તેડી આવ્યા ,અને ગામની આ શાળામાં પાંચમા ધોરણમાં દાખલ કર્યો. વિપુલ આમ તો નોર્મલ વિદ્યાર્થી હતો, પણ ક્યારેક એ સુનમુન બની જતો ,અથવા ક્યારેક એ ખૂબ ગુસ્સામાં આવી એને પજવનાર વિદ્યાર્થીને હાથમાં આવે તે મારી બેસતો .. પણ એમ છતાં એ ખૂબ જ માયાળુ હતો. લાગણીનો ભૂખ્યો હતો. ભણવામાં રસ ઓછો પડતો પણ ,શાળાની સાફ-સફાઈ અને વૃક્ષોને પાણી પાવું આ બધા કામો એ ખૂબ ઉત્સાહથી કરતો. અને એમાં પણ પ્રાર્થના કાર્યક્રમ તો એને ખુબ જ ગમતો.. એને પોતાને કાંઈ ગાતા કે વગાડતા આવડતું ન હતું, છતાં  એ ઉત્સાહથી ખંજરી કે મંજીરા લઈને બેસતો. અને તાનમાં આવી વગાડવા મંડતો.પણ તે ખૂબ જ બે 'તાલ વગાડતો, તેથી ઘણીવાર અભિનય ગીત વિખરાઈ જતું. મોટા ધોરણના છોકરા એને બે 'તાલો કહી ચીડવતા.. એને બને ત્યાં સુધી મંજીરા કે ખંજરી વગાડવા આપતા નહીં..
                  આ વિપુલ બીજા દિવસે આવ્યો.એ  ખૂબ જ ખુશ દેખાતો હતો. મેં એને બોલાવ્યો ,અને ગેરહાજરી નું કારણ પૂછ્યું. એ બોલ્યો ""સાહેબ હું મારા કાકા અને દાદા ભેગો ઊંચાકોટડા ગયો હતો ..અને છે ને... ત્યાં મારા મમ્મી જે  ગામે એ સાસરે છે ને ?એ બધા પણ ત્યાંથી ટ્રેક્ટર લઈને લાપસી કરવા આવ્યા હતા, એટલે મારી મમ્મી મને મળી ગઇ ...અમે મંદિરના દરવાજા આગળ ભેગા થઈ ગયા. મારી મમ્મીએ  મને જોઈને મારા બે હાથ પકડી લીધા અને રોવા માંડી.. મારી માથે હાથ ફેરવ્યો અને મને ત્રીસ રૂપિયા આપ્યા.એના લોકોનું ટ્રેકટર શરૂ થઈ ગયું હતું. એ બધા મારી મમ્મીને સાદ પાડતા હતા ,એટલે મેં મારી મમ્મી ને કહ્યું કે" મમ્મી તું જા... તું મારી જરાય ચિંતા કરતી નહીં હું દાદા અને કાકા ભેગો મજામાં છું..તું તારે તારું ગાડું હાંક.. .
હું સ્તબ્ધ બની સાંભળતો ગયો..મેં  એને ધીમેથી પૂછ્યું કે   "તને અહીં ગમે છે ને ??  "તારા કાકા કાકી સારી રીતે રાખે છે ને?? તે મારી સામું જોઈને મર્મ ભર્યું હસ્યો ,અને પછી કહે.""" નહીં ! સાહેબ મારા કાકી ને હું ભેગો રહું એ બહુ ગમતું નથી પણ હું એના બંને બાળકોને આખો દિવસ તેડીને ફર્યા કરૂ..એને પાણીનો ટાંકો ભરાવું. બીજા કામ કરૂં તેથી બહુ વાંધો આવતો નથી ..કહી તે ફરી હસી પડ્યો ..એ તો વર્ગમાં જતો રહ્યો.પણ. હું ક્યાંય સુધી વિચારોમાં ખોવાયેલો રહ્યો.. બેસૂરા વાગતા જીવન સંગીત સાથે આ બાળકે પોતાની સમજણથી કેવો તાલ સાધ્યો હતો .!.આને બે 'તાલો કેમ કહેવો ????